Rugby było dla niego wszystkim, aż do momentu, gdy nieudany wślizg zrujnował jego marzenia. Mathias Dantin w wieku 18 lat doznał porażenia czterokończynowego. Teraz robi wiele dobrego, by wspomóc inne niepełnosprawne osoby w dążeniu do spełniania swoich marzeń.
Mathias urodził się w Kolumbii i został adoptowany w wieku dwóch lat przez Jérôme’a i Fabienne Dantin. Wychowywał się w Pirenejach. Jako dziecko miał mnóstwo energii, którą wyładowywał uprawiając różne sporty: jazdę na nartach, pływanie, wspinaczkę. W wieku 12 lat odkrył rugby, które stało się jego pasją. Uwielbiał to, co André Boniface, legenda XV Francji, nazywał “dodatkiem do życia”. Mimo to marzył o wstąpieniu do wojska, zwłaszcza do 1. Pułku Spadochronowego Piechoty Morskiej (1. RPIMa) w Bayonne. “Od najmłodszych lat chciałem wstąpić do wojska” – wspomina Mathias w rozmowie z Aleteią. Podczas przygotowań do matury polegał na sporcie i swojej kondycji, aby zdać testy sił specjalnych.
Jego sen przerwał tragiczny wypadek na boisku rugby 14 grudnia 2022 r. Mathias, kapitan drużyny, brał udział w meczu przeciwko szkole średniej z Hautes-Pyrénées. “Odzyskałem piłkę, odepchnąłem przeciwnika. W momencie, gdy wypuściłem piłkę, zostałem podniesiony i rzucony na ziemię” – relacjonuje Mathias. Najpierw uderzył głową, a potem szyją. “Od razu wiedziałem, że coś jest nie tak. Nie czułem swojego ciała” – wspomina.
Na oczach ojca, Mathiasa przetransportowano samolotem na izbę przyjęć w Purpan i spędził wiele godzin na sali operacyjnej. Kiedy operacja się skończyła, jego życie zmieniło się na zawsze. “Stawiamy czoła rzeczywistości i opłakujemy swoje dawne życie. Nie znałem słowa ‘tetraplegia’, ale kiedy ojciec potwierdził diagnozę, nie byłem zaskoczony” – mówi Mathias z zaskakującym spokojem.
Ogromne wsparcie
Od samego początku Mathias mógł liczyć na ogromne wsparcie rodziny i bliskich. Chociaż niektórzy ludzie się oddalili, miał szczęście, że nie został sam ze swoją niepełnosprawnością. “Byłem otoczony przez najbliższych, nie byłem samotny” – podkreśla. Paradoksalnie, to właśnie rugby przyczyniło się do jego ratunku. Poruszeni jego historią, gracze francuskiej drużyny odwiedzili go, przynosząc mu ogromne pocieszenie.
Za pośrednictwem swojego stowarzyszenia Courage Mathias, młody mężczyzna i jego rodzina starają się zwiększać świadomość na temat niepełnosprawności i promować poszanowanie zasad gry w rugby.
Źródło: pl.aleteia.org