David Rodríguez Nieto był chory. Nie mógł poruszać się na własnych nogach, musiał korzystać z wózka inwalidzkiego. Jego życie było naznaczone cierpieniem i bólem. Lekarze nie wiedzieli jak mu pomóc. On jednak wyzdrowiał i jest pewien, że to cud.
David Rodríguez Nieto mieszka w Madrycie i był nauczycielem w szkole podstawowej. Wiódł spokojne życie rodzinne. Niestety pięć lat temu nabawił się kontuzji, przesuwając mebel. Na początku nie wyglądało to groźnie. Myślał, że to zwykłe uszkodzenie ścięgna w prawej ręce i potrzebna była operacja. Po jakimś czasie uszkodziły się kolejne nerwy i David musiał przejść kolejne zabiegi. Zaczął cierpieć na zaburzenia równowagi i przykurcz palców. Jego stan tak się pogorszył, że mężczyzna nie mógł poruszać się samemu. Utracił czucie w prawej części ciała i nie mógł spać przez ból.
Lekarze nie wiedzieli już jak mu pomóc.
“Kiedy słyszysz, że wszelkie medyczne środki sprowadzają się do wszczepienia neurostymulatora w celu zmniejszenia bólu, ale nie ma żadnej nadziei na powrót do zdrowia, wtedy właśnie myślisz, że oto moment prawdy”.
David zaczął modlić się o cud. Wspólnie z rodziną odmawiali nawet nowennę. Pewnego dnia David jechał ze swoim kolegą do miejscowości pod Madrytem. W pewnym momencie poczuł mrowienie w nodze. Kazał Carlosowi zatrzymać się na poboczu. Zaczęło mu wracać czucie. Nie mógł w to uwierzyć. Wysiadł z samochodu o własnych siłach. Zrozumiał, że to cud.
„Teraz czeka mnie kilka miesięcy rehabilitacji, ponieważ mam zesztywniałe mięśnie, nie mam siły w rękach i męczę się przy najmniejszym wysiłku” – opowiada David. Nie doświadcza już bólu i wie, że wróci do pracy. To tyle, jeżeli chodzi o stronę fizyczną, tymczasem w wymiarze duchowym pozostaje oszołomiony: „ponieważ nie chcę robić z siebie bohatera, zasługa należy się Bogu za wstawiennictwem Izydora. Nie przyglądam się z boku, znajduję się w centrum wydarzeń. Odczuwam wdzięczność, nieustannie dziękuję, ale to nie ze mnie należy brać przykład” – powiedział.
Źródło: pl.aleteia.org