To niesamowite wydarzenie, które spotkało Muaharrema, młodego mężczyznę z Stambułu, nie pozostawiło go obojętnym. Jego siostra, Ozlem, zorganizowała niezwykłą akcję, która trwała prawie miesiąc. Celem było umożliwienie Muaharremowi przeżycia dnia bez żadnych barier związanych z jego niepełnosprawnością słuchową.
Całe miasto zaangażowało się w to wyjątkowe wydarzenie, ucząc się języka migowego specjalnie dla niego. To było pierwsze zaskoczenie – otaczająca go społeczność była gotowa do komunikacji w zrozumiały sposób. Kiedy Muaharrem wraz ze swoją siostrą przemierzali ulice Stambułu, przypadkowi przechodnie zaczęli witając się z nim właśnie w języku migowym.
To było naprawdę niezwykłe doświadczenie dla Muharrema, kiedy poszedł do piekarni. Tam spotkał kolejną niespodziankę, gdy sprzedawca zaproponował mu gorące obwarzanki. Jednak prawdziwe zdziwienie nastąpiło, gdy inny klient, zupełnie nieznajomy, przywitał go słowem “dzień dobry”. Okazało się, że uczestnicy tej niespodzianki nauczyli się konkretnych zwrotów i gestów, aby komunikować się z Muharrem w sposób dostosowany do jego potrzeb. Okazało się, że miasto nauczyło się dla niego języka migowego.
Kiedy Muharrem potrzebował pomocy przy podniesieniu siatki z zakupami, przechodzień odpowiedział mu za pomocą języka migowego i zaoferował mu jabłko jako znak wdzięczności. To było piękne gesty solidarności i życzliwości. Nawet kobieta, która przypadkowo wpadła na Muharrema, była gotowa przeprosić go za swoją nieuwagę.
Jednak prawdziwy szok dla Muharrema nadszedł, gdy wsiadł do taksówki, a kierowca przywitał go językiem migowym. To było naprawdę wzruszające, że ludzie wokół niego byli tak zaangażowani w ten projekt. Taksówka zawiozła go na plac, gdzie mógł zobaczyć wszystkich zaangażowanych sąsiadów. Okazało się, że całe sąsiedztwo było pełne ukrytych kamer, które rejestrowały to wyjątkowe wydarzenie.
To pokazuje, że miłość, empatia i solidarność ludzi potrafią zdziałać cuda. Dla Muharrema ten dzień musiał być nie tylko pełen niespodzianek, ale także napełniony ciepłem i radością, widząc, jak wiele osób zrobiło wszystko, aby uczynić go częścią swojej społeczności bez żadnych barier.
Źródło: pl.aleteia.org
